Pastoraat

Christenen hebben de opdracht om naar elkaar en naar alle mensen om te zien. Het bijbelse beeld daarvoor is die van een herder. Zoals die omziet naar de schapen van zijn kudde, zo moeten mensen voor elkaar zorgen. Het voorbeeld van een goede herder is Jezus zelf. Als hij mensen in nood tegenkomt, ziet hij ze aan en hoort hij hun vragen. Hij bemoedigt ze als ze geen hoop meer hebben en geneest ze als ze ziek zijn. Altijd is het de bedoeling dat een mens zijn of haar eigen plaats in de gemeenschap kan innemen en deel krijgt aan een volwaardig menselijk leven dat zich verder kan ontplooien.

Ook in de kerk zien mensen pastoraal naar elkaar om. Als er iets te vieren is, doen ze dat samen. En als er zorg of verdriet is, wordt dat gedeeld. Zo worden er kaartjes gestuurd, telefoontjes gepleegd of bezoekjes afgelegd. Mensen zijn actief bij diaconale activiteiten zoals de voedselbank, zetten zich vanuit hun geloof in voor de politiek of het plaatselijke buurthuis. Zelfs als mensen samen de Bijbel lezen of in gesprek zijn over het geloof, kan dat een pastoraal aspect hebben.

Deze algemene opdracht om op pastorale wijze vorm te geven aan je geloof geldt op bijzondere wijze voor diegene die we in de kerk aanduiden als ‘pastor’ of ‘pastoor’, het Latijnse woord voor ‘herder’. Hij of zij heeft officieel de eindverantwoordelijkheid voor de gang van zaken in de parochie. Maar elke pastoor besteedt een flink deel van zijn of haar tijd aan de persoonlijke begeleiding van mensen, of dat nu leden van de gemeente zijn of toevallige passanten. Dat gebeurt door open te staan en tijd vrij te maken voor de levensverhalen van mensen; door advies of daadwerkelijke hulp te geven bij lastige vragen of moeilijkheden; door jongeren te begeleiden op de weg naar volwassenheid; door begeleiding te bieden in crisissituaties; door zieken, ouderen of gevangenen te bezoeken; of door er gewoon te zijn, beschikbaar voor iemand die aandacht of hulp nodig heeft.

Als je van dit werk je levenstaak maakt, daarbij valkuilen en fouten wilt vermijden en niet binnen de kortste keren wilt opbranden, dan is een professionele training onontbeerlijk. Vandaar dat het vak ‘pastoraat’ een belangrijk onderdeel van de seminarieopleiding vormt. Voor veel pastoors is het pastoraat het intermenselijke gezicht van het christelijk geloof en daarmee de voornaamste reden om te kiezen voor dit prachtige beroep en deze roeping. Wil je er meer over weten? Neem dan contact op met de pastoor bij je in de buurt.