Roeping? Met een bescheiden bijeenkomst over dat thema op 4 juli 2018 nam priester Grete Verheij – de Jager afscheid als studentenpastor van het Oud-Katholiek Seminarie. Ze had het thema bewust uitgekozen: het staat centraal in de begeleiding van seminaristen én het is van belang voor iedereen, christelijk of niet, gelovig of ongelovig, want waartoe ben je geroepen in je leven? Waaraan geef je gehoor? In een inleidende gesproken column ging pastor Verheij – de Jager in op dat thema. Hoe ze als klein meisje achter een zuil verscholen onbegrijpelijke kerkdiensten meemaakte. Hoe ze later toch iets hoorde of voelde roepen, lector werd, vervolgens theologie studeerde en uiteindelijk priester, pastoor en studentenpastor werd – naast werk als geestelijk verzorger. De spanning die zij aansprak: hoe verhoudt nu je eigen ervaring van geroepen zijn tot zich tot je eigen aarzelingen, je eigen weerstanden en, net zo belangrijk, weerstanden van anderen, was een rode draad door alle verdere reflecties.
In de hoofdlezing, door dr. Wim Dekker, een protestants theoloog en Bonhoefferkenner, stond roeping in het leven van Bonhoeffer centraal. Precies in de spanning tussen menselijk voelen en verlangen en de ‘roep’ van gene zijde. Wat Verheij – de Jager al in de woorden van de Zweedse mysticus Dag Hammarskjöld vervatte, ‘Ik weet niet wie – of wat – de vraag stelde. Ik weet niet wanneer zij gesteld werd. Ik herinner me niet dat ik antwoordde. Maar eens zei ik ja tegen iemand – of iets’, bracht Dekker onder woorden in de taal van de systematische theologie: niet ieder menselijk gevoel is zomaar roeping, het gaat ook om de confrontatie met het goddelijke geheim, dat soms haaks kan staan op het eigen verlangen. Hij wees een omgang daarmee aan in een je onderdompelen in schriftlezing en gebed, om zo tot een juist antwoord op de juiste roepstem te komen.
Een seminarist, Adriaan Snijders, en oud-student, pastoor Erna Peijnenburg, droegen vervolgens hun eigen reflecties bij, ingaand op de manier van geestelijke begeleiding van Verheij – de Jager, met waardering voor iedere mens en ieder levensverhaal, en de manier waarop roeping een rol speelde in het eigen verhaal. Roeping is niet zoiets vanzelfsprekend: ‘toen de bisschop zei, dat dit mijn roepingsverhaal was, viel ik van mijn stoel!’
Uit het publiek kwam in de bredere reflectie vervolgens een mooi woord van Bonhoeffer terug, ingebracht door pastor Jan de Jager, namelijk dat het allemaal steeds om ‘verzet en overgave’ ging. Het slotwoord sprak de rector van het seminarie, dr. Mattijs Ploeger, die benadrukt dat het werk van Verheij – de Jager goed liet zien hoe praxis, spiritualiteit en theologie elkaar doordringen: ze zijn dimensies van íeder aspect van de kerkelijke praktijk, geestelijk leven en reflectie. Ploeger verwelkomde ook de nieuwe studentenpastor, priester Leonie van Straaten. Tenslotte overhandigde de docent kerkgeschiedenis, deken Wietse van der Velde, een theaterbon én een boek. Ruim vijftig mensen, waaronder familieleden, beide bisschoppen, collega’s, parochianen, studenten, oud-studenten en studenten van de ‘summer school’ maakten ‘Roeping?’ mee. Ze hadden na alle bijdragen ruim gelegenheid om na te praten in de Utrechtse pastorietuin – dank aan de Utrechtse parochie voor de gastvrijheid!
Peter-Ben Smit
Voor meer informatie over de oud-katholieke ambtsopleiding of de summer school, zie: seminarie of Summerschool.