Zondag 29 juni werden zeven mensen gevormd in de Oud-Katholieke Parochie Amsterdam. We vroegen hen stuk voor stuk naar hun motivatie, die voor elk van hen weer ergens anders lag. De komende weken delen we hier hun antwoorden. Vandaag: vormeling Wijnand van Klaveren.
Wat betekent het voor jou om gevormd te worden?
“Het is voor mij een uiting van vertrouwen, van thuiskomen. Want in deze parochie, met deze mensen en liturgie, zit ik op mijn plek. Omdat deze kerk zo inclusief is en voor elkaar zorgt, voel ik mij hier welkom. Niet altijd vind ik de woorden voor wat ik wel en niet geloof. Wat je wel of niet gelooft, is jouw eigen verantwoordelijkheid en ik merk dat dat ervoor zorgt dat mensen serieus met de inhoud bezig zijn. Ik vind het heel mooi dat ik met het vormsel de relatie bevestigt die ik met deze parochie heb, met de mensen, de traditie en de liturgie. Hoe vaak heb je tegenwoordig nog dat mensen een bewuste keuze maken om iets aan te gaan voor een langere tijd?!
Waarom ben je oud-katholiek?
Deze parochie aan de Ruysdaelstraat is een plek om de liefde voor liturgie te vieren. Ik ben componist en heb piano en orgel gestudeerd. Die opleiding zet ik heel graag voor de kerk in. Zo heb ik bijvoorbeeld de geloofsbelijdenis van Nicea op papier gezet voor een viering. Hoewel ik tien jaar geleden ook een tijdje naar de Oud-Katholieke Kerk ging voor de muziek, ga ik nu ook vooral voor de ontmoeting met mensen en om dezelfde interesse in de Bijbel te delen. Dat is mijn ankerpunt geworden. Ik hoef me hier niet anders voor te doen dan ik ben en mag comfortabel zijn met mijn geloof en mijn ongeloof.
Welk ritueel heeft voor jou veel betekenis?
Ik kan heel erg genieten van de wekelijkse Eucharistie: het symbool van samen delen en samen welkom aan tafel zijn. Die gemeenschap vind ik belangrijk en daarom trekt het oecumenische karakter van de Oud-Katholieke Kerk mij enorm aan. Samen bruggen bouwen, het samenzijn vieren.”
