De groep jongeren is nu al een paar dagen in Taize. Hier de eerste berichten: vrijdagavond werd er in Amersfoort met elkaar kennis gemaakt. Wat onwennig keken we elkaar aan. Na een woord van welkom deden we een balspel waardoor we de namen leerden kennen. Dat valt niet mee met 31 mensen. Daarna hadden we een viering in de kerk. we zongen Taizeliederen, we lazen uit de bijbel, we waren heel lang stil en aan het eind kregen we van past. Wessel-Jan Woltjer de reiszegen. Het was goed om zo te beginnen.
De volgende ochtend stapten we in de bus. We maakten een omweg via Delft en Houten, maar dat gaf niet. In de bus hadde we leuke gesprekken en oefende we nog wat de namen. Om half 11 ’s avonds kwamen we aan in Taize. We kregen wat te eten en wat uitleg en daarna gingen we in het donker onze tenten opzetten. Iemand van de groep was haar tent en slaapzak uit het oog verloren, het was hartstikke donker. Toen dat opgelost was ging iedereen slapen.
De volgende dag was er een eucharistieviering. Ik hoorde van verschillende mensen dat ze het heel indrukwekkend vonden. ’s middags kregen we wat meer te horen over de gespreksgroepen en ’s avonds was er avondgebed. Zo langzamerhand komen een beetje de gesprekken los. De jongeren hebben allemaal een verschillende achtergrond, maar een ding hebben ze gemeen: ze zijn heel betrokken op Taize en heel nieuwsgierig. Ik heb al heel vaak uit moeten leggen wat de oud-katholieke kerk is. Aan de andere kant vertellen zij mij over hun (niet-)kerkelijke achtergrond. Dat is soms heel verrassend.
Vandaag begonnen de gespreksgroepen en ikzelf zit bij de 30-plussers omdat ik geen groepsleider ben. We kregen een inleiding over het Marcusevangelie met vragen waar we over moesten praten. Het was heel goed om zelf ook zo bezig te zijn. Nu is het tijd om te gaan eten, maar eerst ga ik even mijn tent checken want het regent en het onweert. Ik wil geen lekkages.
Angela
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 14 juli 2009