Myriam van der Linden-Bullens, secretaris van de statie Zeeland, bezocht in juli de Retraitedagen (Tage der Einkehr) in de abdij van Doetinchem. Zij was daar samen met veertig andere oud-katholieken uit Nederland, België, Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Aan de hand van haar dagboekaantekeningen deelt Myriam haar ervaringen, die haar net als afgelopen keren inspireerden.
“Voorheen was de voertaal op de Retraitedagen Duits; nu waren er ook enkele workshops in het Nederlands en werden alle teksten vertaald, zodat iedereen het kon volgen. Ook bij de vieringen had iedereen een boekje in zijn/haar eigen taal. Toch was het echt een groep. Iedereen trok met elkaar op en we hebben veel plezier gehad.
Het was fijn om bij aanvang oude bekenden te zien en nieuwe mensen te ontmoeten. Na het middagmaal gingen we er meteen stevig in. Aan de hand van een zelf uitgekozen foto, trokken we ons terug in stilte om ons eigen Godsbeeld op te schrijven. Na terugkomst werd dit, indien je dit wenste, open op tafel gelegd, zodat iedereen het kon lezen en we met elkaar persoonlijk in gesprek konden gaan. Dit verliep op een zeer ontspannen manier en was heel verhelderend. Na de completen was er nog een gezellig samenzijn.
Zaterdag begon met een ochtendgebed. Daarna gaf Mgr. Joris Vercammen een korte inleiding over ‘loslaten’ aan de hand van een tekst van Meister Eckhart (1260 – 1320). De rest van de ochtend werd gevuld met verschillende manieren van mediteren: beeldmeditatie; muziekmeditatie; geleide meditatie; meditatie met bewegingen. Het werd zo een heerlijke rustgevende ochtend. In de middag gingen we in groepjes uiteen. Er waren twee ronden van vijf ‘workshops’. Je moest dus een keuze maken uit ‘Gods geest, goede geest’, ‘Bibliodrama’, ‘Onze Vader’, ‘God, lijden en bidden’ en ‘Zaligsprekingen’. Zelf ben ik verrijkt tijdens het Onze Vader en de Zaligsprekingen. Beide workshops werden opgedeeld in korte stukjes waarna er een aantal vragen werden gesteld of eigen vragen gesteld konden worden. Hier kwamen heel mooie gesprekken uit voort. De avond is afgesloten met de film over het kartuizerklooster Grande Chartreuse ‘Die große Stille’. Een indrukwekkende film over het leven en werken van de monniken in dat klooster.
De zondagmorgen stond natuurlijk in het teken van de eucharistie; altijd fijn om die met je eigen mensen te kunnen vieren. Na de eucharistie hebben we nog heerlijk meditatief gedanst. Iedereen werd daar vrolijk van. In de middag zijn we bezig geweest met gebeden en liederen uit het oud-katholieke erfgoed. Mgr. Joris heeft daarna nog een korte impuls gegeven met als thema ‘Spiritualiteit van Meister Eckhart’. Volgens mij sprak dit iedereen aan en zijn we nieuwsgierig geworden naar deze man. In de avond hebben we in drie groepen het weekend geëvalueerd.
Maandag stond dan in het teken van ons vertrek, maar niet voordat we bij onze foto nogmaals ons Godsbeeld hadden opgeschreven. Was dit veranderd het afgelopen weekend?
Gevoed door de prachtige vieringen met de monniken en het zeer interessante programma met zijn vele impulsen, gingen we weer huiswaarts. We hebben genoeg handvatten gekregen om mee aan de slag te gaan. Ik verheug me op het volgende weekend, van 11-14 juli 2025!”
Meer lezen over de Tage der Einkehr?
Kon je niet bij de retraitedagen zijn, maar wil je toch meer weten van de inhoud ervan? Of wil je nog nalezen wat er tijdens de retraitedagen van de afgelopen jaren aan inhoudelijke impulsen voorbij zijn gekomen? Onder eindredactie van emeritus aartsbisschop mgr Joris Vercammen verscheen in 2023, bij het Alt-Katholischer Bistumsverlag, Schritte auf dem Lebensweg, een verzameling van negentien korte en toegankelijke teksten die vrucht zijn van de Tage der Einkehr. De oud-bisschoppen Joris Vercammen en John Okoro (Oostenrijk) namen een deel voor hun rekening. Priester Marieke Ridder schreef voor de geïnteresseerde een korte bespreking:
Vercammen schrijft onder andere over het belang van de menswording van Christus en de menswording van iedere gelovige, die ‘aufgeschlossen’ moet blijven, ofwel: onbevangen en open. Okoro schrijft over de waarde van aangeraakt kunnen worden, en van opmerkzaamheid, wat kan leiden tot een vorm van vervuld zwijgen dat je met alles verbindt. Zelf las ik ook geboeid de bijdrage van Ulf Karlewies over de epiklese (het aanroepen van de heilige Geest in het eucharistisch gebed), die tot uitdrukking brengt dat het in de eucharistie om Godsontmoeting gaat.
In de meeste teksten worden verbindingen gelegd tussen Bijbelgedeelten en het verlangen naar verdieping van de persoonlijke relatie met God. Ook naar andere meditatieve teksten, onze liturgie en naar recente theologische (oud-katholieke) teksten als van dr. Mattijs Ploeger wordt verwezen. De opbouw van het boek is helder en maakt dat dan eens deze, dan eens een andere tekst kan worden opengeslagen. Ongetwijfeld zal voor sommigen het Duits een drempel zijn. Anderzijds: met een vertaalhulp of woordenboek laten veel taalhobbels zich nemen.
Foto’s: Myriam van der Linden-Bullens & St. Willibrordsabdij Doetinchem