Zijn er nog sporen van de Moderne Devotie?

De Moderne Devotie – een laatmiddeleeuwse religieuze “vernieuwingsbeweging” waaraan namen als Geert Grote en Thomas à Kempis en het boekje De navolging van Christus zijn verbonden – wordt dikwijls gezien als één van de wortels van de typische Nederlandse oud-katholieke spiritualiteit zoals die tot in het begin van de 20e eeuw bestond en waarvan door sommigen wordt gezegd dat er nu nog in onze kerk sporen van zijn te herkennen.
Deze voorzichtige bewoordingen laten al iets bespeuren van de vragen die er met betrekking tot de verhouding van de Moderne Devotie en de Nederlandse Oud-Katholieke Kerk bestaan: is die band er werkelijk of is zij wishfull thinking? Als die band werkelijk bestaat wat merken wij daar nu nog van en wat zou zij voor kerk en geloven vandaag kunnen betekenen?

Reden genoeg voor een studiedag voor pastores over de Moderne Devotie, die vandaag te Amersfoort is georganiseerd.

Pastoor Wim de Boer uit IJmuiden heeft zich in het verleden intensief met de bestudering van de Moderne Devotie en de spirituele doorwerking daarvan in onze kerk bezig gehouden. Hem is dan ook gevraagd om op deze dag over de doorwerking van de Moderne Devotie een inleiding te houden. Hij staat daarbij ook stil bij de doorwerking in de Rooms-Katholieke Kerk en de kerken van de Reformatie.
Pastoor Wietse van der Velde uit Den Haag belicht de historische, culturele en religieuze achtergronden waarin de Moderne Devotie ontstond.
Als besluit van de dag zullen de deelnemers samen een aantal teksten uit de Moderne Devotie lezen om zo te bezien of die teksten ons ook in 2006 nog wat zeggen. Gekozen is voor teksten die in de 19e eeuw door geestelijken uit de Cleresie zo waardevol voor hun gelovigen werden geacht, dat zij daarvoor tot eigen nieuwe uitgaven zijn gekomen.

Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 21 maart 2006