Donderdag op het Congres
Het paars is uit de congreszaal en de wandelgangen verdwenen. De meeste bisschoppen die te gast waren vertrekken vandaag. En is de congreszaal ook verder wat minder gevuld dan de vorige dagen? Hoe dat ook moge zijn: het congres neemt de draad weer op. Nog twee sprekers krijgen het woord: bisschop Pierre Whalon van de convocation of American Anglican Churches in Europe en bisschop Godofredo David van de Onafhankelijke Filippijnse Kerk. De laatste vertelt over de situatie in zijn land waar aanslagen plaatsvinden op mensen die actief zijn op het gebied van de mensenrechten: geestelijken en leden van kerken, advocaten en journalisten.
Voor de congresdeelnemers is nu de vraag wat zij doen met de informatie die zij gekregen hebben en de ervaringen die zij hebben opgedaan, als zij thuiskomen. Wees steeds bereid antwoord te geven aan ieder die naar de hoop vraagt die in u leeft. Hoe maken we onze visioenen en ideeen concreet?
Tussenbalans
Eerst een tussenbalans van de groepsgesprekken van dinsdag. Er is uitgebreid gesproken over het thema “waarden”: waardenvoorstellingen in de maatschappij, in onze kerken, in ons persoonlijk leven. Centraal staat voor alle groepen de betekenis en de invloed van de christelijke waarden. Drie waarden blijken daarbij centraal te staan: solidariteit, respect tegenover anderen en vrijheid in de zin van verantwoordelijkheid en verplichting.
Aspecten van onze persoonlijke levenshouding zijn: geborgenheid, gemeenschap, vriendschap. Verder: geloof, spiritualiteit en actieve omzetting van christelijke waarden. Verder is het belangrijk het gevoel in de gemeente een thuis gevonden te hebben, er thuis te zijn, aangenomen te worden zoals ik ben. Breuken en crises in het leven, beinvloeden de geloofsrijpheid en veranderen het godsbeeld. De christelijke levensbeschouwing is een wezenlijke basis voor de wijze waarop we ons leven gestalte kunnen geven en die ons waardensysteem beinvloeden. In groepen wordt nu verder gesproken over de vraag hoe we aan al deze ideeen een concrete invulling kunnen geven in ons leven en in het leven van de kerk en de gemeente.
Ook de aartsbisschop van Canterbury, dr. Rowan Williams, verlaat het congres om zijn vakantie met zijn gezin voort te zetten. Door zijn eenvoud, zijn humor en zijn vriendelijkheid heeft hij zich tijdens zijn verblijf geliefd weten te maken bij het congres. Hij krijgt een staande ovatie.
Jeugd
Ook deze middag is er een zitting van het plenum, deze keer om te luisteren naar de jeugd. Als zij de hoop belichaamt die in ons leeft, zit het met de toekomst van de kerk wel goed, getuige de grote, enthousiaste groep jongeren die zich op het podium opstelt. De meesten komen uit Duitsland, maar er zijn ook jongeren uit andere landen naar het congres gekomen. Het jongerenprogramma van het congres vindt plaats in een jeugdherberg. Onder hen bevinden zich ook de Nederlandse jongeren. De groep krijgt het congres mee in het lied dat zij zingen ´Prays the Lord, hallelujah. Zo zingen zij en zingen wij. De Duitse bisschop Joachim Vobbe schittert in een solo.
Een stuk geschreven door de jeugdreferent van het bisdom Duitsland wordt gepresenteerd door de voorzitter van de BAJ, de bond van oudkatholieke jeugd. In de loop van de 100 jaar van het bestaan van het BAJ (die ouder is dan de bond van oudkatholieke vrouwen (BAF) zijn er structuren gegroeid die hoop geven voor de toekomst. Wekelijkse bijeenkomsten werken niet meer in de meeste gemeenten. Catechese en voorbereiding op de Eerste Communie vinden in weekends plaats. Vrijetijds activiteiten en kampen worden meestal in dekenaatsverband of bisdomsverband aangeboden. In het bisdom Duitsland is de ervaring dat dit leidt tot een jongerennetwerk en tot identificatie met de oudkatholieke kerk. Zomerkampen, internationale winterkampen, scholingen voor jeugdleiders vergaderscholingen van de jeugd uit het bisdom, Episcopussy, Episcoplus± met dit programma worden allerlei jonge mensen uit het hele bisdom bereikt. Episcopussy? Die term moet toegelicht worden. Ieder jaar organiseert de BAJ een lang weekend met bisschop Joachim Vobbe in Fouday in de Elzas. De jongeren zorgen voor zichzelf, werken aan een thema, wandelen, leren elkaar kennen en vieren met elkaar. Het is een groot succes, het aantal plaatsen is nauwelijks voldoende voor de vraag. Ook vrienden en vriendinnen die niet bij de oudkatholieke kerk horen zijn welkom. Er zijn blijvende contacten, bijvoorbeeld een uitgebreide communicatie per email uit voortgekomen. En bisschop Vobbe? Die voelt zich tijdens zo´n bijeenkomst 20 jaar jonger en erna 30 jaar ouder.
Vesperdienst en kolder
De vroege avond brengt ons weer samen in de Ursulakerk voor een vesperdienst die verzorgd wordt door een anglicaanse groep. Vertrouwd en toch anders. Daarna, traditiegetrouw, de internationale of bonte avond. Niet alles wat geboden wordt is even boeiend en sommigen groepen blijven wat erg lang op het toneel, maar de lachspiegel die ons door anderen wordt voorgehouden leidt tot grote hilariteit, bijvoorbeeld het optreden van de Duitse groep, die oud/katholieke toeristen oudkatholieke diensten in andere landen laten bezoeken, waarbij ze steeds weer tot de conclusie komen: dat is niet oudkatholiek dat is rooms. Een lachsalvo bijvoorbeeld bij de door twee Tjechische meisjes bijgewoonde Nederlandse dienst, warbij een in fraai geborduurd gewaad gehulde pastoor begint met de altaartafel te bewieroken. Ook pastoor Peter Feenstra als aartsbisschop Vercammen heeft veel succes met zijn telefoongesprek met paus Benedictus XVI, die de roomskatholieken in Nederland wil opgeven en de jurisdictie wil overdragen aan de oudkatholieke aartsbisschop, die na rijp beraad besluit dit aanbod niet aan te nemen. Hebben de Italianen verleden jaar voor een nieuwe traditie gezorgd? Ook nu weer een optreden van een travestiet, deze keer van Tsjechische huize, die samen met een groep in alben gehulde figuren een liturgische dans opvoert. Op het randje of over de rand?
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, (11) augustus 2006