De viering van de dienst van de Unie van Utrecht

Het hoogtepunt van het congres, het hoogtepunt van 75 jaar kerkelijke gemeenschap van oud-katholieken en anglicanen, de Uniedienst. Alweer te weinig plaatsen in een kerk, die toch plaats heeft voor zo’n 900 mensen. Veel Duitse oud-katholieken uit de wijde omgeving zijn gekomen om dit gebeuren mee te maken. In gezelschap van 350 congres deelnemers en minstens twintig aarts- wij- en andere bisschoppen vieren zij het 75-jarig bestaan mee van de volledige kerkelijke gemeenschap tussen oud-katholieken en anglicanen. Een gelegenheidskoor, dat de liederen in een congresworkshop heeft ingestudeerd, ondersteunt de zang, alleen voor psalm 84 op de Engelse manier is een groep Nederlandse congresdeelnemers onder leiding van Eveline Jansen ingehuurd. In veel talen wordt gezongen, gebeden, gepreekt. De kinderen die elders een eigen programma gevolgd hebben stelen aller harten met een door de hele kerk enthousiast meegezongen halleluja lied, de klappende en swingende (aarts)bisschoppen op het altaar bieden een onvergetelijke aanblik.

Ontvangst

Na de dienst de ontvangst in het historische koopmanshuis op de Domplatz. Historisch in meer dan één betekenis. Daar werd in 1874 het eerste echte oud-katholieken congres gehouden: de drie congressen ervoor waren bezinningsdagen voor verontruste katholieken.

Als eerste spreker de minister-president van de deelstaat Baden-Würtemberg, die zegt verwant te zijn met de oudkatholieken: zijn moeder, haar ouders en broers en zusters waren oud-katholiek. Hij prijst de overeenkomst van Bonn als voorbeeld voor Europa en de kerken vanwege de eenheid in veelvoudigheid. Ook veel andere sprekers signaleren de voorbeeldfunctie die de overeenkomst van Bonn voor de oecumene heeft. Onder hen de rooms-katholieke aartsbisschop van Freiburg, Robert Zolltisch, die jarig blijkt te zijn en spontaan toegezongen wordt door het gezelschap. Van de lange rij sprekers maakt de koptische bisschop Damian een diepe indruk door de eenvoud van zijn woorden die recht uit het hart komen. Hij zegt onroerd te zijn door het optreden van de kinderen in de kerk: kinderen zijn onze toekomst, en, voegt hij er tot grote hilariteit van de aanwezigen aan toe: Onze priesters mogen trouwen. Oecumene is geen hobby, maar levensvoorwaarde. Wat ons verbindt is meer dan wat ons scheidt.

Zie hier voor de tekst van de preek van aartsbisschop Rowan Williams. 

Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 11 augustus 2006