In Echternach in Luxemburg ligt de heilige Willibrord begraven. De monnik Willibrord stak in het jaar 690 met een aantal metgezellen vanuit Engeland over om de Friezen te bekeren. Een moeizaam proces, dat hij slechts met behulp van de steun van de Frankische hofmeijer Pepijn, in gang kon zetten. Willibrord kreeg ook steun van de Paus, die hem tot bisschop van Utrecht maakte. Hij overleed na een lang leven in 739 in Echternach.
Willibrord werd al snel als een heilige vereerd en kreeg de eretitel Apostel der Nederlanden. Jaarlijks wordt op de dinsdag na Pinksteren de zogenaamde springprocessie gehouden in Echternach. Aan het feest te Echternach is dit jaar een congres gekoppeld waar gesproken wordt over de betekenis van Willibrord.
Aartsbisschop Joris houdt op donderdag 15 mei een lezing over Willibrord en de oud-katholieke traditie. Een mooie gelegenheid om in het overwegend rooms-katholieke gezelschap wat aandacht te vragen voor het oud-katholicisme. Bisschop Joris belicht de rol, die Willibrord in de geschiedenis van de katholieken in Nederland heeft gespeeld en in het bijzonder ook binnen de Oud-Katholieke Kerk. Hij trekt een parallel tussen de missionaire inzet van Willibrord en de oud-katholieke beweging.
Tijdens het congres, dat vandaag begint, wordt ook gesproken over de spiritualiteit van Willibrord door de rooms-katholieke bisschop Paul-Werner Scheele, die co-voorzitter is van de Internationale Rooms- Oud-Katholieke Dialoogcommissie. Een ander spreker is de Nederlander Geert van Dartel die een verhandeling geeft over het oecumenisch werk van de Oecumenische Vereniging Athanasius en Wilibrord.
Op donderdag staan naast de lezing van bisschop Joris bijdragen op de rol over de verering van Willibrord in de Anglicaanse kerk en over de Othodoxe kijk op Willibrord.
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 14 mei 2008