Ervaringen van de assemblee van de CEC (Conferentie van Europese Kerken)
Ik zit in een vrolijk hoekje van de assemblee van de CEC. Om onduidelijke redenen zit ik in de zaal ingesloten tussen de vier Franse kerken: waarschijnlijk een foutieve associatie met de naam Remonstrant. Klinkt waarschijnlijk Franser dan we zijn. Het is niettemin weer goed om hier te zijn. In de afgelopen jaren ben ik regelmatig betrokken bij een aantal activiteiten van de CEC en met name van de CCME, de Churches Commission on Migrants in Europe. CCME en CEC zouden op deze assemblee fuseren. Of dit gebeurt, is nog maar de vraag: ik kom daar op terug.
CCME wil graag deel uitmaken van de CEC. CCME werkt nu met 28 kerken: zij ondersteunt kerken in het werken met migranten en migrantenkerken en leidt de lobby op het terrein van migratie en rassendiscriminatie naar de Europese Instituties in Brussel. De CEC herbergt 126 kerken en vormt daarmee voor de CCME een enorme uitdaging.
Belangrijker nog is de vaststelling dat de lidkerken van de CEC meer en meer overtuigd zijn dat migratie een zeer centraal item is voor de kerken. Overal in Europa zijn migranten vaak buitengesloten op het kerkelijk veld. Overal in Europa zijn migrantenkerken: veel Europese kerken kennen hen niet. Met de vergroting van de Europese Unie en de toename van de migratie op mondiaal niveau zal deze situatie verder toenemen. En daarmee is aangegeven hoe belangrijk het is om bruggen over grenzen (van staat en kerk) te slaan.
En bruggen slaan is de kerntaak van de CEC. In Trondheim in 2003 was ik al geraakt, echt geraakt, door de pogingen die tussen de verschillende kerkstromingen worden ondernomen om met elkaar in contact te komen. Het mooie van deel uitmaken van deze assemblee is dat je gedurende de week ziet dat visies en belangen langs elkaar worden gelegd, in beeld worden gebracht, besproken en geproefd, geformuleerd en besloten. Zoeken naar consensus is een moeilijke weg, maar iedere consensus is een stapje verder. Onder leiding van de bekwame Engelse congresleiding worden we behoedzaam langs allerlei gevoeligheden en klippen geleid.
En de fusie met de CCME? Een Duits voorstel om de commissies binnen CEC af te schaffen leidt tot onrust bij een netwerkorganisatie als CCME. Het betreft een structuurdiscussie en helaas geen inhoudelijke discussie. Uiteindelijk gaat het om de vraag of CEC en CCME gezamenlijk in staat zijn kerkdeuren te openen die nu nog gesloten zijn en te werken waar migrantenrechten worden getreden. Eens kijken of we deze week de bruggen over deze problematiek kunnen bouwen.
Ik zit dus in het kinderliedje: hop Marjanneke, stroop in het kannetje. Oftewel: tussen de discussie met de Pruisen, of toch rustig blijven zitten tussen die rare – maar gezellige – Fransen.
Goos Minderman
(Goos Minderman is afgevaardigde naar de assemblee van de CEC namens de Remonstrantse Broederschap)
Tekst: Raad van Kerken
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 17 juli 2009