Zaterdag 19 november vond in de gereformeerde kerk De Kandelaar in Amersfoort de 96e synode plaats. Alice Parmentier was erbij en schreef een verslag.
Door Alice Parmentier
“Laten we met z’n allen op zoek gaan naar mensen en middelen om samen de kerk te behouden en verder vorm te geven richting de toekomst” Zo wordt de 96e synode zaterdag 19 november afgesloten door de voorzitter, Petra de Bruin. Een synode die in het teken staat van 100 jaar synode, van solidariteit en van noodzaak.
De Kandelaar
De synode wordt geopend door Aartsbisschop Bernd Wallet met een verwijzing naar de locatie ‘de Kandelaar’ in Amersfoort. “De kandelaar is een bijbels symbool. De lamp op de kandelaar geeft licht in het duister. God roept ons niet op het licht te worden. We zijn het al. Herken het in de ogen van een ander en laat het licht in de wereld zien”
Na de opening is er protest tegen het schrappen van het agendapunt over de nota Herijking Bestuur & Organisatie OKKN op verzoek van een aantal parochies. Het presidium stelt dat zij in overleg met het CB hiertoe heeft besloten. Het agendapunt komt op de volgende synode terug.
Naar aanleiding van de bespreking van het jaarverslag van het CB door bisschop Dick Schoon wordt een aantal thema’s behandeld. O.a. hoe zit het met het grote arbeidsverzuim onder pastores? Het functieprofiel dat is opgesteld kan ervaren worden als veel. Wat moet een pastoor wel niet allemaal kunnen? Kun je dat verwachten van één persoon. Er is een post-ordinatie traject ingezet om betere begeleiding te bieden.
Afschaffing van de Oud-Katholiek
Vervolgens vertelt CB lid en redactielid Robert Frede waarom het besluit is genomen om het kwartaalblad de Oud-Katholiek op te heffen en inhoudelijke stukken voortaan op de website te publiceren. Er is afname van het aantal belangstellenden en jongeren die we ook willen bereiken lezen geen papieren bladen. Er wordt minder druk ervaren op het schrijven als het digitaal is. De kosten zijn aanzienlijk en een papieren uitgave is niet duurzaam. Het wordt echter als zeer belangrijk ervaren dat het goede dat wij als OKKN hebben, naar buiten wordt gedragen. Dit zou bijvoorbeeld kunnen met een update van de brochure ‘Stel, ik zoek een kerk’. Dit onderschrijft het CB en de redactie blijft ook bestaan. Het geld wordt gebruikt voor andere communicatiemiddelen en er zijn concrete plannen om iets nieuws in papiervorm te publiceren.
De heer Gert Jan v.d. Hulst leidt het agendapunt financiën in. Hij doet dit als CB lid, maar niet als Thesaurier-Generaal. Hier is een vacature voor en hij roept dan ook op om mee te denken over wie deze vacature zou kunnen invullen. Er is een toenemende zorg over de bijdrage uit de levende kerk. Dit betekent dat reserves moeten worden aangesproken. Een kanttekening wordt geplaatst: houd niet je hand op de knip. Goed om geld uit het verleden te investeren in de toekomst. De begroting voor 2023 wordt vervolgens akkoord bevonden.
De toekomst van de kerk
Na een overheerlijke lunch is het visiestuk van het CB geagendeerd. Het piept en het kraakt in de kerk merkt Aartsbisschop Bernd Wallet op. Er moet iets gebeuren. Er is wel sprake van een spanningsveld tussen noodzaak en legitimering van visie achteraf. Input vanuit de gemeentevergaderingen wordt ingebracht, maar ook nog nagestuurd. Het is fijn als het meedenken over dit punt niet vandaag stopt.
De werkgroep duurzame financiering heeft een helder plan geschreven waar het CB een concreet plan van aanpak bij heeft opgesteld. Maar voordat we dit plan bespreken, horen we de noodkreet van de parochie Delft waar het kerkbestuur alleen maar bezig is met reparaties organiseren en financiering van hun vastgoed. De aanwezigen steken Delft een hart onder de riem en het CB geeft aan dat er een maatwerkoplossing moet komen voor deze (en eventueel andere noodlijdende) parochie(s). Over het plan zijn verder geen vragen, maar wel wordt een kritische noot geplaatst. Aan de ene kant staat een kerk ‘in brand’ en aan de andere kant wordt volgens een aanwezige geld aan verlieslatende doeleinden gespendeerd.
Interview met de oud-voorzitters
Als afsluiting van de synode is er een interview met drie oud-synodevoorzitters. Hoogtepunt van de synodes van de afgelopen vijfendertig jaar was voor Bert Maan de stemming over de wijding van de vrouw in het ambt. Ineke Schenk kijkt erop terug hoe zij een aantal zaken anders heeft georganiseerd, zoals het van te voren indienen van schriftelijke vragen en het instellen van de clustersynodes. Wat zou er nog meer moeten of kunnen veranderen? Patrick Groenewegen zou het goed vinden als er uit de karikatuur gestapt zou worden, waarbij het CB het niet snapt en de synode het niet begrijpt. Want, zonder wrijving geen glans.
Na het slotwoord van de voorzitter wordt een ieder bedankt voor de aanwezigheid en proosten we met elkaar op honderd jaar synode.
