Op zaterdag 18 november was het zover: de synode van de Oud-Katholieke kerk in Amersfoort. Voor sommige aanwezigen een jarenlange traditie, voor Sylvia Dekker-Visser van de parochie Alkmaar was het een heuse vuurdoop. Ze schreef er – geheel naar oud-katholieke traditie – een wat eigengereid verslag over.
“Ik zal mijzelf even kort aan u voorstellen: mijn naam is Sylvia Dekker-Visser, ik ben 34 jaar en ik woon in Heiloo. Sinds kort mag ik mijzelf eerste synodaal namens de parochie Alkmaar noemen. Mijn partner in crime is tweede synodaal en dorpsgenoot Alex Blok. Alex is voor mij een rots in de branding als het aankomt op kennis over de kerk en de werking van de synode. Ik zal eerlijk zijn: ik had nog nooit gehoord van het woord ’thesaurier-generaal’. Ik dacht dat de kerk op zoek was naar een uitgestorven dinosaurussoort. Gelukkig wist Alex mij te vertellen dat het een zoektocht was naar een financiële man of vrouw en dat was gezien de synodestukken dan ook veel logischer!
Een kijkje achter de schermen
Alle gekheid op een stokje, het is wel een wereld apart! Vier weken voorafgaand aan de synode, kregen we de stukken doorgestuurd en was het lezen geblazen. Over de visie van de kerk voor de komende 10 jaar, de begroting van het aanstaande jaar, voorstellen rondom duurzame financiering en het herzien van leeftijdsbegrenzingen in de statuten van de kerk. Ik vond het mega interessant om op deze manier eens een kijkje achter de schermen te krijgen van de kerk die ik al jarenlang mijn tweede thuis mag noemen! De synodedag zelf was hier geen uitzondering op.
Vergaderfeest
Op 18 november ging mijn wekker om 06:30 en begaf ik me om 07:19 uur met de trein richting Amersfoort. In de Bergkerk in Amersfoort begon om 09:30 het vergaderfeest. Ik ben door mijn werk wel de nodige overleggen en heidagen gewend, maar de OKKN synode komt wel in mijn top drie qua bijzondere vergaderingen. Zo werd de vergadering geopend met gebed en halverwege de dag onderbroken voor een eucharistieviering, waarvoor een kleine verbouwing van de inrichting nodig was. Na de lunch kregen we een mini-college en werd er een Sinterklaas-knuffelhamster van Albert Heijn bijgehaald om een pakkende titel voor het visiedocument in te dienen. Volgt u het nog?
Gepassioneerd strijdtoneel
Ik kan u vertellen dat ik door een veelvoud aan emoties ben gegaan deze dag. De Bergkerk was getuige van een gepassioneerd strijdtoneel waar menig geestelijke en synodaal zijn of haar betoog deed over de toekomst van de kerk. Het hart lag eenieder op de tong en er werd niet geschuwd om tegen de haren in te strijken. Niet iedereen lag op dezelfde lijn maar het mooie was dat iedereen wel de ruimte kreeg om dit te uiten. Wilt u meer weten over de exacte inhoud van de agenda of hetgeen besloten is? Dan gaat u dit niet lezen in dit verslag maar verwijs ik u met alle liefde door naar de notulen.*
Tot volgend jaar
Al met al kan ik zeggen dat de synode een verrijkende maar toch ook wel zeer lange dag was. Synode 2024? Ik ben er weer bij! Wellicht zelfs wel met een motie deze keer: om het voortaan lekker kort maar krachtig te houden en wellicht de eucharistieviering bij de zondag te houden…? Daar zal ook vast niet iedereen het mee eens zijn, en ik zal ook eerst nog een lesje ‘motie schrijven’ moeten volgen, maar ik kijk er nu al naar uit. Synode 2023 in resumé? Zoals een beroemd zanger ooit zong:
“Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder.”
*Aan de officiële notulen wordt op moment van schrijven nog druk gewerkt. Het uitgangspunt van de notulen is dat voor de historie zo zuiver mogelijk wordt vastgelegd hoe discussies zijn verlopen en dat alle aanwezigen zich in de tekst van de notulen kunnen herkennen. Na twee controlerondes, de eerste door de notulencommissie, de tweede met alle aanwezigen, is er een versie klaar die gepubliceerd kan worden. Vanzelfsprekend wordt die versie gedeeld met alle OKKN-leden.