Vrijdag 5 juli
Kleren maken de man. Maken kleren echter ook de geestelijke? De protestantse geestelijken uit Nederland komen er wat dat betreft bekaaid van af. Geen zwarte gewaden, boordjes of hoedjes die passen bij onze geestelijke functie. We zijn slechts herkenbaar aan het bescheiden ‘rev.’ –reverend- op ons naambordje (geen ‘very rev’, ‘rev. canon’ of ‘h.e. metropolitan’, maar allemaal als gelijke rev.’s.). Vanochtend ontstond aan de ontbijttafel een levendig gesprek over het belang en nut van herkenbare kleding voor geestelijken. Voor de aanwezige orthodoxen en anglicanen was het van grote waarde om als geestelijken herkenbaar te zijn. In ziekenhuizen, inrichtingen maar ook op straat wordt meteen zichtbaar dat men aanwezig en beschikbaar is als geestelijke. En ook op de huidige conferentie toont de kleding aan dat het niet om de eigen wil en ambitie gaat, maar om het zich dienstbaar stellen aan het algemene belang van de Conference of European Churches.
Een nobel streven, dat juist op deze conferentie nog weleens goed van pas zou kunnen komen. Want er staat nogal wat op het spel, wat de toekomst van de C.E.C. betreft. Bezuinigingen, een eventuele verhuizing naar Brussel, het loslaten van quota’s voor vrouwen, jongeren en leken binnen de commissies van de C.E.C., een nieuwe constitutie…. Het is de conferentie van de juristen. Viorel Ionita, afgevaardigde van de Roemeense Orthodoxe Kerk, sprak vanmiddag de vurige wens uit dat er in de komende assemblees wat meer ruimte wordt gemaakt voor spirituele en geestelijke onderwerpen, naast de juridische. Daar was de voorzitter van de vergadering (gezegend met de naam Michael Jackson) het vurig mee eens, maar eerst moesten er nou eenmaal wat omvangrijke keuzes worden gemaakt over de toekomst van de C.E.C. zelf. En gelukkig wordt er tussendoor gezongen, prachtig gezongen. En wordt iedere bijeenkomst afgesloten met een lange en verbindende stilte.
Zie hier voor voorgaande berichten
Joost Roselaer
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 6 juli 2013