Zo ongeveer kan samen gevat worden wat de deelnemers aan de internationale spiritualiteitweek (23-27 juli) met elkaar verbond. ‘Levenskunst’ is trouwens een ander woord voor ‘spiritualiteit’.
Een tiental mensen was op persoonlijke uitnodiging van Pfarrer Michael Bangert en de aartsbisschop ingegaan om deel te nemen aan deze werkweek. Het doel van de initiatiefnemers was om met een groep van hoofdzakelijk niet-theologen in te gaan op hoe zij hun oud-katholiek-zijn ervaren en vervolgens daarin al dan niet gemeenschappelijke tendensen te ontdekken. Een en ander past in de onderzoeksopdracht die de initiatiefnemers zich gesteld hebben om na te gaan in hoeverre aspecten van een oud-katholieke spiritualiteit, die theoretisch beschreven zijn, in de praktijk al dan niet functioneren.
Het kader voor de bijeenkomst was de Sint Willibrordusabdij te Doetinchem en de vorm was een retraite. Naast het volgen van de gebedstijden van monniken en enkele korte inleidingen, werd er dus veel tijd besteed aan persoonlijk werk en uitwisseling van kerk- en geloofservaringen. De openheid van de deelnemers was daarbij opvallend, temeer daar in de groep alle leeftijden en alle soorten van opleidingen en beroepen vertegenwoordigd waren. De broederlijke en zusterlijke sfeer gaf aan de hele week een extra tint. Het mooie weer droeg eraan bij dat het mooie natuurlijke kader van de abdij helemaal tot zijn recht kwam. De deelnemers genoten van de gastvrijheid en van de inspiratie van de monniken, die zich bijzonder geïnteresseerd toonden in de voortgang van de gestelde opdracht.
De deelnemers waren blij om vast te stellen dat zij meer dan gedacht op elkaar leken wat hun spirituele identiteit betreft. Het spreekt vanzelf dat deze ervaring verbondenheid schept en die was dan ook voelbaar.
Her en der zal inhoudelijk over de week nog gepubliceerd worden, zowel door de deelnemers zelf als door de initiatiefnemers. Inhoudelijk gezien zijn het drie aspecten die de deelnemers als sterke kanten van een oud-katholieke wijze van geloven en leven benoemden: de betrokkenheid op het leven-zoals-het-is en op de wereld, de relationele kant van het mens-zijn en de zorg voor de Godsverbondenheid. We kijken al vast uit naar een nadere uitwerking van de aspecten in de te verwachten bijdragen.
Tekst: Joris Vercammen
Foto’s: Rina Homan en Michael Bangert