Niet het behoud van de kerk, maar de verkondiging van het evangelie moet voorop staan. was een voor de hand liggende conclusie uit het beraad van de pastores tijdens de Provinciale Synode van 24 mei jl. Hoewel, voor de handliggend is het niet altijd wanneer er ingestoken wordt op groei en de aanwas van nieuwe leden. Heel makkelijk wordt de aandacht te veel geconcentreerd op de kerk als instituut en verdwijnt het evangelie in de schaduw.
De pastores bespraken de aanbevelingen uit de handreiking van de Raad van Kerken voor missionair kerk zijn in een tijd van kentering: Over een andere boeg.
Gastvrijheid scoorde ook hoog bij de prioriteiten en het vinden van een eigen plek in de omgeving, dat betekent geen eenheidsmodel maar een zoeken naar een eigen plaats en betekenis en gebruikmaken van de mogelijkheden, die je als parochie in huis hebt. Kwaliteit was een van de steekwoorden hierbij: doe wat je doet op een zo’n hoog mogelijk niveau.
Er werd afgesproken elkaar meer te informeren over de creatieve vormen, die her en der ontwikkeld zijn en worden, en tot een grotere uitwisseling van ideeën te komen.
Het is dan wel wenselijk dat oud-katholieken meer vrijmoedig durven spreken over wat het geloof betekent, maar het ontwikkelen van
een gezond zelfbewustzijn gaat niet vanzelf
en daar kan best nog wat hulp bij komen.
In de brochures van de Raad wordt een aantal plekken van hoop gegeven, die als kenmerk
een duidelijk profiel hebben.
De pastores kwamen tot de slotsom dat dit voor een oud-katholieke parochie minder eenvoudig is om aan te geven. Voor een buitenstaander is het opvallend dat klassieke liturgische vormen moeiteloos gecombineerd worden met een echaristische gastvrijheid en ‘vrijere’ opvattingen over bijvoorbeeld relaties.
De vergadering besprak tevens een aantal liturgische onderwerpen en een eerste drukproef van het Altaarmissaal werd bewonderd.
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 25 mei 2007