Vandaag werd prof.dr. Anton Houtepen vanuit de Aloysiuskerk te Utrecht uitgevaren. Hij overleed afgelopen zaterdag in de leeftijd van zeventig jaar. De rooms-katholieke Houtepen was tot 2005 hoogleraar oecumenica en interculturele theologie bij de faculteit godgeleerdheid van de Universiteit Utrecht en directeur van het Interuniversitair Instituut voor Missiologie en Oecumenica in Utrecht.
“Hij was een soort godfather die we altijd konden raadpleegden over kwesties binnen de oecumene”, aldus Klaas van der Kamp, algemeen secretaris van de Raad van Kerken in Nederland, “hij had een enorme dossierkennis en kende de verschillende tradities van binnenuit.”
Van oud-katholieke zijde werd het belang van het werk van professor Houtepen onderstreept met de toekenning van de Pascalprijs van het Oud-Katholiek Seminarie in maart 2009. Zie eerder bericht.
De oecumenische betekenis van prof. Houtepen kwam ook tot uiting tijdens de uitvaartdienst, de voorbeden werden verzorgd door ds. Ineke Bakker (voorheen algemeen secretaris van de RvK), ds. Klaas van der Kamp en aartsbisschop Joris Vercammen.
Bisschop Vercammen memoreerde Anton Houtepen in zijn condoleance aldus: “In Anton Houtepen verliest niet alleen de oecumene maar ook onze samenleving een gedreven en toegewijde denker die zich geroepen wist bruggenbouwer te zijn tussen christenen in het bijzondere maar ook tussen gelovigen (en niet-gelovigen) in het algemeen. Met zijn eruditie en creativiteit heeft hij niet afgelaten naar verbondenheid te zoeken en is zo tot een teken geworden van Gods’ mensenliefde. Met zijn innemende persoonlijkheid en zijn oprecht geloof is hij voor ons allen een voorganger in geloof geweest en in die zin heeft hij zijn priester-zijn levenslang als roeping en opdracht beleefd en gerealiseerd. Ook onze kerk is hem bijzonder erkentelijk voor zijn steun en bemoediging. Meer dan eens is Anton als adviseur van de bisschoppen opgetreden en voor enkele jaren begeleidde hij een inspirerende retratie voor onze pastores. Dat hij de Pascal-prijs van het Oud-Katholiek Seminarie ontving vorig jaar was een kleine blijk van erkenning van zijn grote inzet.
We zullen Anton missen. In deze rouw voelen we ons verbonden met zijn vrouw en kinderen en met allen die persoonlijk mochten kennen. Wij bidden om troost en om het vertrouwen dat Anton nu geborgen is in de handen van de Eeuwige, die hij zo intens heeft gezocht in zijn aardse leven”.
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 17 december 2010