In de eerste jaren van mijn loopbaan als secretaris van de bisschoppen keek ik letterlijk en figuurlijk op tegen mr. Jan van de Ven. Groot van gestalte, onmiskenbaar aanwezig, snel denkend en formulerend en gericht op oplossingen. Fricties en bestuurlijke problemen zijn van alle tijden, maar Jan van de Ven wist daar wel raad mee. Met anderen stond hij in 1982 aan de wieg van het Collegiaal Bestuur, het bestuurscollege waarbinnen de bisschoppen hun bestuurlijke verantwoordelijkheid delen met afvaardigingen van leken en geestelijken. De vorming van dat bredere college haalde de bisschoppen uit hun bestuurlijk isolement en bood de mogelijkheid capaciteiten van anderen binnen het bestuur te brengen. Als voorzitter van de synode was Jan van de Ven aanvankelijk ook lid van het Collegiaal Bestuur, enkele jaren later kreeg het presidium van de synode toch weer een meer onafhankelijke positie. Jan was ook al voorzitter van de synode in de periode van 1966 tot 1974, waarbinnen een grote omslag in de financiering van de kerk werd gerealiseerd. Hij leidde de synode met een degelijke kennis van de stukken en een kwinkslag op zijn tijd en hij had de vergaderingen stevig in de hand.
Als voorzitter van de Commissie voor het Kerkrecht stond hij de bisschoppen herhaaldelijk ter zijde bij het oplossen van juridische problemen. Zijn kerkelijke betrokkenheid kwam op jonge leeftijd al tot uiting in het bestuur van de Bond van Jonge Oud-Katholieken en later onder meer in het bestuur van de Stichting Oud-Katholiek Seminarie en de Stichting Oud-Katholiek Museum.
In Rotterdam had mr. Jan een bloeiende advocatenpraktijk en vond daarnaast ook nog tijd om zich in te zetten voor vele maatschappelijke doelen, zo was hij de drijvende kracht achter de renovatie van de wijk Vreewijk. Voor zijn inzet werd hij door het stadbestuur onderscheiden met de Wolfert van Borselenpenning. Na zijn afscheid van de advocatuur in 1996 werd hij opnieuw kerkelijk actief, mu op lokaal niveau voor de Paradijskerk. Als penningmeester wist hij de al jaren slepende plannen voor complete restauratie van het monumentale kerkgebouw in overleg met gemeente en monumentenzorg te effectueren, waarbij uiteraard een grote fondsenwervingsactie nodig was.
Vanmorgen werd Johannes Adrianus onder grote belangstelling uitgevaren uit zijn geliefde Paradijskerk aan de Nieuwe Binnenweg. Zijn dochters gaven een inkijkje in de grote rol, die hij ondanks zijn vele bezigheden buitenshuis, gespeeld had in hun leven.
Jan van de Ven werd 87 jaar, als kerk mogen wij hem dankbaar herinneren als een groot man.
Emile Verhey
19 december 2017