Zaterdag 9 april vond de voorjaarssynode plaats in de Bergkerk in Amersfoort. Het was de eerste keer na de coronatijd dat er weer zoveel oud-katholieken uit verschillende gelederen van de kerk op één plek samenkwamen. De dag vormde zo een welkome reünie met een opgetogen sfeer.
Tekst: Thelma Schoon
Beeld: Rudolf Scheltinga
Pastoor Erna Peijnenburg sprak over het nieuwe begin na de coronatijd en gaf een overzicht van de impact die deze periode gehad heeft op verschillende parochies en staties. Enkele geestelijken vertelden hoe het parochieleven doorgang had gevonden en over de creatieve initiatieven die ondernomen zijn, maar stipten ook de negatieve consequenties aan, zoals een afname in het aantal kerkgangers en het grote gemis aan ontmoeting.
Nieuwe beleidsstructuur
Het grootste agendapunt van de dag betrof de notitie over de nieuwe beleidsstructuur. Het is een thema dat al langer onderwerp van gesprek is en waarvan velen vreesden dat het wederom opgeschort zou worden tot een later moment. Na uitgebreid gesprek, discussie en een knap staaltje polderen bereikte men uiteindelijk consensus. De synode stemde deels met de notitie in. Enkele punten uit de notitie zullen eerst verder worden uitgewerkt. Zo is men uiteindelijk toch een stap verder gekomen. Dat verdient een compliment aan het CB en de synode.
Na het bespreken van het rapport over duurzame financiëring en de bijdrage van Rianne van de Beek als vertegenwoordiger van de kerk in de komende conferentie van de Wereldraad van Kerken, werd de voorjaarssynode besloten door voorzitter Petra de Bruin, die de dag nog maar eens samenvatte met de woorden ‘visie en verwarring’. Dat men het eens is geworden getuigt van het gevoel waar eenieder zich in kon vinden: ‘de synode zijn we samen’.
