In Visie, het blad van de EO, stond deze week diaken en voormalig Jonge Theoloog des Vaderlands Thelma Schoon op de cover. In een openhartig gesprek deelt ze over haar opvoeding met twee voorganger-ouders, haar belijdenis en wijding, het lesgeven en over de betekenis van bidden voor haar.
Thelma ziet het als haar roeping om vreugdevol getuige te zijn van haar geloof, zowel binnen als buiten de kerk. Voor haar is bidden daarin essentieel — een bron van kracht en beweging, die helpt om open te blijven staan voor God en anderen. ‘Bidden is een kerntaak van de kerk’, zegt ze.
Eeuwenoude gebeden
Op de vraag naar de betekenis van de eeuwenoude liturgische gebeden voor haar, reageert ze: ‘(…) Het mooie van liturgie, in mijn geval met een aantal vaste gebeden, is dat je jezelf daar steeds weer in mag oefenen om ze zo meer en meer eigen te maken. En omdat je persoonlijke omstandigheden telkens kunnen veranderen, beleef je ook de liturgie steeds weer op een nieuwe manier.’
De liturgische gebeden gaan door, ook als je zelf de woorden niet hebt, of het niet kunt opbrengen om te bidden. ‘Dat vind ik een ontroerende gedachte.’ Ze zingt vervolgens een stuk uit een lied uit het Liedboek:
Al is mijn stem gebroken,
mijn adem zonder kracht,
het lied op and’re lippen
draagt mij dan door de nacht.
Om daarna te zeggen: ‘Práchtig. Dit verwoordt precies wat ik bedoel. Ik word er helemaal enthousiast van!’
Lees het interview met Thelma hier: https://www.eo.nl/artikel/diaken-en-oud-theoloog-des-vaderlands-thelma-schoon-bidden-zet-je-in-beweging