Aanstaande zondag 6 juni neemt Victor Scheijde afscheid als pastoor van de parochie van de H. Vitus in Hilversum. In deze viering zal hij zelf voorgaan. Victor blijft priester van het aartsbisdom Utrecht.
Na een tijd van reflectie is Victor Scheijde intussen, naast zijn parttime werk in de parochie Hilversum, alweer enige maanden aan het werk in Amsterdam als bouwkundig adviseur. Priester Marieke Ridder blijft deservitor van de Vitusparochie.
Afscheid
Na afloop van de viering op zondag 6 juni is er de gelegenheid om Victor, zijn vrouw en kinderen alle goeds te wensen. Vanwege de corona-maatregelen zal dit buiten gebeuren, waar ook zij die niet in de dienst aanwezig kunnen zijn afscheid kunnen nemen. Aanmelden is nodig voor viering én afscheid, zie hiervoor de website van de parochie Hilversum.
‘Heilig moeten’
In de nieuwsbrief van de parochie schrijft Victor over de dienst van zondag: “Wat mij meer en meer is gaan opvallen is dat er steeds meer over ‘kerk’ wordt gesproken en steeds minder over ‘Jezus’. Tot mijn schaamte constateer ik dat ook te veel bij mijzelf. Daarbij is er een soort van ‘heilig moeten’ ontstaan, waarbij we van alles moeten ondernemen en hoe je het went of keert komt het terug bij de kerk, want – zwart wit gezegd – ‘moet’ zij veranderen of ‘moet’ zij vooral blijven wie zij is.
De een ervaart de kerk als betrokken op het hier en nu, de ander ervaart het als een afstandelijk instituut dat volledig achterhaald is. Gaat het dan over geloof? Gaat het over Jezus? Durven we zelf opzij te stappen, onze eigen beelden los te laten en ons tot Jezus zelf te wenden?”
Sacramentsdag
“Ik heb ervoor gekozen om het feest van Sacramentsdag naar de zondag te plaatsen, zoals die mogelijkheid gegeven wordt volgens de liturgische kalender. (…) Het is het feest dat ons vertelt over hoe Jezus zichzelf als Sacrament geeft aan zijn vrienden. Daarmee delen wij in zijn Lichaam en Bloed en worden daardoor zelf deel van zijn Lichaam en Bloed en zo met elkaar verbonden als broeders en zusters. (…) Het is het feest waarop we na Pinksteren weer even terugdenken aan Jezus als Sacrament. Hij wil dat we één worden met hem, zoals Hij één is met de Vader en de Vader met hem. Zo gaat Hij met ons op weg, waarbij Hij ons langs plekken brengt waar we op adem kunnen komen. Hoe wij die plekken noemen maakt dan niet uit, want uiteindelijk gaat het om onze weg met Jezus, want bij hem begint het.”