Sacramentsdag, een wat wonderlijke dag in het jaar. Alle aandacht van dit typisch katholieke feest richtte zich op de aanwezigheid van Jezus Christus in het brood, de geconsacreerde hostie. Het ronddragen van een hostie in een processie kwam wel ver af te staan van de eigenlijke eucharistie, de maaltijd.
De eucharistie is de avondmaalviering. Het Griekse ‘eucharistein’ betekent ‘danken’; ‘eu’ betekent ‘goed’ en ‘charis’ betekent ‘geschenk’. De eucharistie is dankzegging voor een grote gave, namelijk de gave van het lichaam van Christus. Voordat Jezus werd opgepakt, hield hij het laatste avondmaal met zijn leerlingen. Hij nam brood in zijn handen, zegende het en brak het en gaf het aan zijn leerlingen met de woorden: ‘Neemt en eet hiervan, dit is mijn lichaam.’ Evenzo nam hij de beker met wijn, sprak er een dankzegging over uit en zei: ‘Neemt en drinkt hiervan, want dit is de beker van het nieuwe verbond, dat God met jullie wil sluiten. Dit is mijn bloed, dat voor jullie vergoten wordt.’ Tevens geeft Jezus zijn leerlingen de opdracht dit gebaar te blijven herhalen, opdat de gelovigen steeds aan Jezus blijven denken.
In de viering van de eucharistie neemt de christen volledig deel aan de kerk als gemeenschap van Christus. Juist door de eucharistie wordt de verbondenheid duidelijk van christenen met elkaar en met God. Zoals Jezus vroeger zijn vriendschap deelde met zijn vrienden/leerlingen, zo delen de christenen nu de vriendschap met elkaar en met God. Jezus Christus is gestorven en begraven, daarna verrezen en bij God opgenomen. Door de eucharistie danken christenen God voor de belofte dat mensen niet door de dood verloren zullen gaan, maar dat God alle mensen een naam geeft en hen herinnert. Christenen geloven dat ze in handen van God leven en dat Hij hen beschermt waar nodig. Christenen geloven dat zij na de dood door God zullen worden opgenomen, zoals ook Jezus is opgenomen in de hemel. Dit is het nieuwe verbond, dat christenen vieren en beleven.
De oud-katholieke ontwikkelingen m.b.t. sacramentsdag zijn uiteengezet in een homilie van past.R.Robinson.
Ter aanvulling is nog een preek ter beschikking gesteld door past.M.Ploeger. Lezen geblazen dus!
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 7 juni 2007