Stel je voor…een open, niet al te groot bootje, onderaan de waterval van Schaffhausen. Het schommelt en slingert.
In het bootje de aartsbisschop van de Oud-Katholieke Kerk. En met hem alle bisschoppen van de bij de Unie van Utrecht aangesloten kerken. Je houdt je hart vast!
Het mogen dan wel allemaal kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders zijn, maar of ze kunst van het over het water lopen ook verstaan….
Het ging allemaal goed, en de woensdag van het Oud-Katholiekencongres in Zurich begon, net als alle diensten in de Augustinerkirche, met de Hoogmis van de Unie van Utrecht. Indrukwekkend hoe alle bisschoppen meeliepen met de Intocht. Het gezamenlijk zingen in zoveel talen blijft een belevenis, die velen diep raakt!
Aartsbisschop Vercammen eindigde zijn preek aldus:
Daarom kun je zeggen dat het geheim van de kerk haar kwetsbaarheid is.
En waar die kwetsbaarheid ontkend wordt, daar kan geen sprake meer zijn van de kerk als gemeenschap van mensen met God. Daarom moet de kerk vreugde zijn. En als zij dat niet is, dan moet men zich serieus en dringend een paar dingen gaan afvragen. Kerk is er toch om mensen in naam van God vitaliteit en levenslust te geven?
Om dit besef bij christenen levend te houden, bestaan er Oud-Katholieken!
Zo, daar kunnen we vier jaar mee vooruit!
En dat bootje, dat was onderdeel van een uitstekend verzorgd uitstapje naar de Klosterkirche van Rheinau.
-Dat het bijbehorende, nu leegstaande klooster, de afgelopen honderd jaar dienst deed als psychiatrische inrichting, is een gegeven dat uw scribent dan weer mateloos boeit…-
Een zeer barokke kerk, gebouwd op een eiland in de Rijn, die daar de grens is tussen Duitsland en Zwitserland.
In de kerk een orgelconcert door Rudolf Lutz.
Het concert bestond uit een improvisatie van een kerklied uit de bundel van alle deelnemende landen, dat vervolgens gezongen werd. Uit onze bundel zongen we het lied van Rinkel: Heer onze heerser, hoe groot is uw naam
Hoewel de Nederlanders verspreid door de hele kerk zaten wisten we ons verstaanbaar te maken!
Onnavolgbaar de fijnzinnige humor waarmee em. aartsbisschop Glazemaker het lied kort inleidde.
Tot slot presenteerde aartsbisschop Vercammen het eerste exemplaar van een boek ter nagedachtenis aan de vermoorde Filippijnse bisschop Alberto Ramento.
En op de avond van deze prachtige dag, die ter vrije besteding was, kon je op menig terrasje in Zurich nog mensen met het bekende badge zien napraten….
Voor de integrale teksten van de gehouden referaten en preken, zie hier.
Tekst en foto’s: Jaap van Oort
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 12 augustus 2010