In Memoriam Niek van Ditmarsch

Op 18 juli jl. overleed emeritus pastoor Niek van Ditmarsch op de leeftijd van 89 jaar. Niek groeide op in Utrecht waar hij al op jonge leeftijd actief werd bij de padvinders en betrokken was bij de jeugddiensten in de Buurkerk. Hij was nog niet oud-katholiek maar kende onze kerk al wel, door zijn bezoeken aan de kathedrale kerk. Tijdens zijn militaire dienst werd Niek uitgezonden naar Indonesië, een periode die hem niet in de koude kleren is gaan zitten. In Indonesië werd het Niek duidelijk dat  hij priester wilde worden. Na terugkomst is hij gaan studeren en vervolgens is hij naar het Oud-Katholiek Seminarie gegaan.

Op 23 juni 1963 werd hij in Utrecht tot priester gewijd. Toen klonken de woorden uit Jeremia 1, 7: ‘Tot een ieder, tot wie Ik u zend, zult gij gaan en alles wat Ik u gebied, zult gij spreken’. Dit woord van de Heer heeft zijn verdere leven bepaald en zijn geloof bevestigd. Ook kreeg hij van zijn toenmalige pastoor de zinspreuk In Nomine Domini mee. Bij zijn 40-jarig priesterjubileum voegde Niek daar zelf Feliciter aan toe !

De eerste standplaats van Niek was de parochie in Egmond aan Zee waar hij kapelaan werd. Hij trouwde daar met Mannie van ’t Wel en al snel werd hun eerste dochter geboren. Daarna volgden nog een zoon en een dochter.

Van 1965 tot 1986 was Niek pastoor in de parochie Hilversum, een periode van 21 jaar waarin hij ook nog pastoor van Amersfoort werd. De volgende parochie was Utrecht, daar werd hij plebaan van de kathedraal en aartspriester van Utrecht. De restauratie van de kathedraal en de schuilkerk, de bouw van het kerkelijk centrum In de Driehoek en herstel van de huizen vormden een hoogtepunt in deze jaren. Het bewaren en ontsluiten van de vele liturgische kerkschatten had ook zijn volle aandacht.

In 1972 werd hij tot kanunnik van het Metropolitaan Kapittel van Utrecht verkozen en heeft hij als arcarius vele jaren de penningen beheerd.

Na zijn emeritaat in 1993 werd Niek en vliegende keep. Zo was hij opnieuw pastoor van Amersfoort, was hij assisterend pastoor in Arnhem en Hilversum, pastoor van Groningen, verleende hij bijstand in de parochies Culemborg en Schoonhoven, werd hij deservitor van de parochie Eindhoven en later opnieuw van Amersfoort.

Niek was niet alleen pastoor, hij was binnen onze kerk ook zeer actief in allerlei commissies, besturen en fondsen. Bijna te veel om op te noemen maar enkele mogen toch niet onvermeld blijven. Niek was meer dan dertig jaar lid van de Commissie voor de Liturgie en daardoor betrokken bij de publicatie van ons Gezangboek en ons Kerkboek. Namens de geestelijkheid was hij vertegenwoordigd in het bestuur van het Pensioenfonds en betrokken bij de opleiding, als lid van het Curatorium van het Seminarie. Daarnaast was hij vele jaren rector van de Broederschap St Willibrord.

In de brede oecumene kwam je Niek ook overal tegen. Na zijn genezing van een ernstige ziekte door handoplegging raakte hij betrokken bij de Charismatische  Werkgemeenschap Nederland (CWN). Als lid van het bestuur maar ook als lid van het presidium Nationale conventies. Hij was binnen deze charismatische beweging adviseur en begeleider van de jeugd- en tienerstaf. Ook binnen de (Provinciale) Raad van Kerken was hij actief o.a. als lid van de Sectie Eredienst en van het UGO beraad.

Geïnspireerd door zijn betrokkenheid bij het OJEC, vond hij ook nog tijd om reizen naar Israël te organiseren. Dat er nog tijd overbleef om boeken te publiceren en artikelen voor tijdschriften te schrijven mag bijna een wonder heten.

Na zijn emeritaat verhuisde hij met Mannie naar Veenendaal waar hij zich inzette als Stafmedewerker van het Stiltecentrum/inloophuis Veenendaal en als Medewerker van het vormingswerk/leerhuis van de SOW in Veenendaal.

De laatste jaren van zijn leven was zijn gezondheid zeer kwetsbaar. De liefdevolle verzorging door Mannie was hem tot grote steun. Mede dankzij medeparochianen kon hij samen met Mannie tot op het laatst nog in Utrecht ter kerke gaan en andere activiteiten bijwonen, zoals begin juni de bisdomdag.

Na een risicovolle operatie vorige week, is Niek rustig overleden in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen. Het slotcouplet van een lied over het priesterschap dat door W. Barnard voor Niek geschreven werd, bij zijn emeritaat, tekent Niek en luidt:

‘die al uw leven lang,

een zwoeger zijt geweest,

heradem in gezang,

heradem in de Geest’.

 

Moge Niek rusten in Vrede !

 

Avondwake en uitvaart
Op dinsdagavond 25 juli a.s. is er om 20.00 uur een Avondwake in de Kathedrale Kerk van Ste Gertrudis aan het Willemsplantsoen te Utrecht. Aansluitend is er gelegenheid tot condoleren. De uitvaartdienst wordt gehouden op woensdag 26 juli a.s., eveneens in de kathedraal. Deze dienst begint om 11.00 uur. Na afloop is er tot 13.45 uur gelegenheid tot condoleren en onderlinge ontmoeting. De begrafenis vindt plaats in de besloten kring van zijn gezin. 

Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 19 juli 2017