Vrouwevaart in Amersfoort

H

et was vroeg dag op zaterdag 19 mei jl., al om half acht ’s morgens verzamelden meer dan honderd mensen zich in de oud-katholieke kerk voor de jaarlijkse vrouwevaart. Nadat vele lichtjes ontstoken waren bij de resten van het 15e eeuwse Mariabeeldje, begon het eerste deel van de viering. Pastoor Grete Verhey verzorgde een korte homilie. Daarna trok de stoet van pelgrims de binnenstad door o.a. naar de Lieve Vrouwe Toren en de plaats waar het mirakelbeeldje in het water gevonden was. De tocht eindigde in de rooms-katholieke zusterkerk op ’t Zand, waar de dienst werd vervolgd o.l.v. past. de Froe.

Deze jaarlijkse vrouwevaart is een levende herinnering aan het mirakel van Amersfoort. In 1444 zorgde een pijpaarden beeldje van Maria voor wonderen. Binnen enkele jaren werd Amersfoort de belangrijkste bedevaartsplaats boven de grote rivieren. Dat leverde ook het nodige aan inkomsten op voor de stad, de bouw van de O.L.V. toren was daarvan het gevolg. Nadat de vrouwevaart in 1720 geheel was verboden door de overheid, werd de draad in 1933 weer opgepakt. De organisatie berust bij het Gilde O.L.V. van Amersfoort. Sinds 2006 is ook de oud-katholieke parochie (waar zich de restanten van het beeldje bevinden) betrokken bij de ommegang.
Maria nu. Het mirakel van Amersfoort, heet het boekje, dat de oud-katholieke parochie vorige maand over deze wonderlijke geschiedenis uitgaf. Voor slechts twee euro verkrijgbaar bij de parochie of het VVV.

Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 21 mei 2007