Ervaringen vanuit het Citypastoraat
Hoe gaat het met de vastenactie? In Hilversum timmert men hard aan de weg, de website vermeldt de nodige activiteiten – ook van de jeugd- om de actie tot een succes te maken. De thermometer staat inmiddels al weer boven de 1000 euro. Misschien een stimulans voor andere parochies om de vastenactie tot een succes te maken?
Pastor Hans de Rie van het Citypastoraat geeft hieronder een impressie van een van zijn activiteiten.
Als citypastor wil ik in deze vastentijd enkele ervaringen met u delen.
Voor deze eerste keer kies ik voor de ervaring met een activiteit rondom de herdenking van overledenen. De kerk kent een rijke traditie van rituelen rondom dood en begraven en herdenking van overledenen. Ik realiseer me dat veel mensen niet meer vertrouwd zijn met die rijke schat. Veel mensen worstelen echter met verlieservaringen en zoeken naar eigen invullingen. In het verpleeghuis heb ik de laatste jaren ervaring opgedaan in het inhoud geven van herdenkingsbijeenkomsten voor overledenen. En hierbij bemerk ik dat ook familieleden die niet kerkelijk betrokken zijn dergelijke bijeenkomsten zeer op prijs stellen.
Zo kwam het idee om een herdenkingsbijeenkomst voor overledenen te organiseren in Rotterdam voor mensen die niet meer zo vertrouwd zijn met de kerkelijke rituelen. Vorig jaar viel 2 november op een zondag. Een uitgelezen kans om iets te proberen. Het projectkoor Collegium Caccini o.l.v. Petra Weijers en organist Wouter Blacquiere wilden het initiatief van harte ondersteunen. Zo is er een samenwerking tot stand gekomen tussen koor en citypastoraat. Het koor heeft speciaal voor deze viering het requiem van Maurice Durufle ingestudeerd. Uiteraard hebben we de bijzondere dienst aangekondigd via de media en flyers verspreid in de stad en in de buurt. Het bleef echter een verrassing wie gehoor zou geven op de uitnodiging.
De dienst begon om 4 uur en vanaf half vier stroomde de kerk vol. Er zijn ongeveer 250 mensen op die bijzondere middag naar de Paradijskerk gekomen. In de dienst vormde het requiem de rode draad. De onderdelen van het requiem werden afgewisseld met teksten, gedichten, gebeden en een meditatie over ‘Handen die ons dragen’. Ook was er gelegenheid om persoonlijk dierbaren te herdenken door het aansteken van een kaarsje. Hiervoor had ik het Taize-kruis voor in de kerk gezet. Veel mensen maakten gebruik van deze mogelijkheid. Vijf kwartier was het ademloos stil in de kerk. Na afloop heb ik veel positieve reacties ontvangen van mensen uit de stad, maar ook gewoon vanuit de buurt die zeer onder de indruk waren van de muziek in verbinding met teksten en gebeden. Mensen spraken de hoop uit dat dergelijke diensten herhaald zouden kunnen worden. Een bemoedigende ervaring voor het project citypastoraat Rotterdam. Bemoedigend ook omdat het organiseren van laagdrempelige vieringen voor buitenstaanders een van de dromen is van het citypastoraat om in de toekomst te kunnen verwezenlijken.
Hans de Rie, citypastor
Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 19 maart 2009