Voor Noor Nuis is het kerstverhaal nooit vanzelfsprekend geweest. Allereerst omdat ze opgroeide in een seculier gezin waar de kerstdagen bijna ongemerkt voorbij gingen. Maar ook toen ze als dertiger tot geloof kwam, nam ze het verhaal over de geboorte van Jezus niet voor lief en bleef het haar verwonderen. “Ik heb altijd een bijzondere fascinatie gehad voor de rol van Jozef in het hele verhaal. Hij verdient echt een pluim.”
Noor groeide op in een gezin zonder vader. “Mijn vader overleed toen ik twee jaar oud was en mijn moeder moest plotseling ons gezin van inkomen voorzien.” Noors moeder kreeg een baan als ambtenaar op een medisch opvoedkundig bureau, een instelling voor hulpverlening aan kinderen met opvoedingsproblemen.
Noor: “Ze kwam in aanraking met allerlei soorten gezinsproblematiek en vertelde ons thuis verhalen over situaties waar ik nog nooit bij stil had gestaan. Kinderen waarvan ouders uit elkaar gingen, waren overleden of situaties waarbij de vader een kind niet wilde erkennen. Ik weet nog dat ze mij uitlegde dat zo’n kind met één erkende ouder een ‘bastaardkind’ heette. Een bastaardkind! Wat een verschrikkelijk woord. Dat is één van de dingen die ik mijn hele leven bij me heb gedragen.”
Jozef verdient een pluim
Het geloof speelde geen rol in het seculiere gezin van Noor. “Christenen kunnen zich moeilijk voorstellen hoe je leven eruitziet als God gewoon niet bestaat. Bij ons thuis werd er nooit over gepraat, het was er gewoon niet.” Op haar dertigste kwam Noor tot geloof en ook voor het eerst in aanraking met het kerstverhaal. “Ik heb me altijd ingebeeld hoe dat moet zijn geweest. Maria was nog heel jong en moest toen al zo’n grote taak volbrengen. Ik was daar erg van onder de indruk. Maar het viel me ook op dat niemand het ooit over Jozef had! Met de verhalen van mijn moeder in mijn achterhoofd, stond ik versteld van Jozef.
Hoe heeft hij dat gedaan? Hij moet veel verdriet hebben gehad, wetende dat het kind niet van hem was. En hij moest Maria vertrouwen dat zij niet was vreemdgegaan. Dat moet een moeilijke weg zijn geweest, waarin hij overwoog om haar te verlaten. Als hij een droom krijgt en een engel hem bezoekt, besluit hij ondanks alle vragen en twijfels bij haar te blijven. Dat kan niet makkelijk zijn geweest. Jozef verdient wat dat betreft echt een pluim.”
Een nieuw kerstverhaal
Zes jaar geleden besloot Noor haar inspiratiebron met de wereld te delen. Ze schreef een nieuw kerstverhaal, vanuit het perspectief van Jozef. Noor: “Ik heb het wel veertig keer herschreven. Maar toen het eenmaal af was, besloot ik het te delen met mijn dorpsgenoten door het in de lokale supermarkt neer te leggen.” Kort erna werd het kerstverhaal in een visueel jasje gegoten. Voor de lokale omroep Pijnacker-Nootdorp Actueel werkte Noor mee aan een video, met muziek en illustraties.
En Noor is nog altijd niet klaar met het kerstverhaal. “Ik blijf me erover verwonderen en er komen steeds weer nieuwe vragen bij me op.” Ze verheugt zich dan ook altijd op de kerstdagen. “Voor mij is het hoogtepunt de kerstnachtmis. De kerk zit dan heel vol en na de dienst is de koffiekamer eigenlijk te klein voor zoveel mensen. Maar het is heel gezellig om daar samen nog wat te drinken en bij te kletsen. Ik vind dat moment bijna het leukste van de kerstdagen.”
Noor Nuis is gepensioneerd pianodocent en lid van de Oud-Katholieke parochie van Den Haag. Benieuwd naar haar kerstverhaal met Jozef in de hoofdrol? Je kunt de videoversie van Noors kerstverhaal hieronder bekijken of het verhaal lezen via de pdf in deze link.