Honderden aanwezigen bij herdenking Geertman

In de Oud-Katholieke Kerk in Amsterdam kwamen zondag 15 juli honderden Nederlanders, Filippino’s en anderen samen met de familie, voor een herdenkingsdienst voor Willem Geertman, de Nederlandse verdediger van boeren- en mensenrechten en anti-mijnbouw activist, die op 3 juli 2012 werd dood geschoten door moordenaars waarvan vermoed wordt dat ze banden hebben met de militairen. 

De 67-jarige Geertman werd gedood door motorrijders toen hij aankwam op zijn kantoor in Angeles City, Pampanga in het centrum van de Filippijnen. Geertman was een trouw verdediger van boeren- en mensenrechten en voerde actie tegen mijnbouw en houtkap. Hij woonde meer dan 30 jaar in de Filippijnen waar hij zich inzette voor de arme boeren en inheemse volken in Centraal Luzon.

De herdenkingsdienst die werd georganiseerd door de ‘Gerechtigheid voor Willem Geertman Campagne’ begon met een hartelijk welkom door Prof. Dr. Peter-Ben Smit, pastoor van de Oud-Katholieke Kerk in Amsterdam. De stemming van de middag werd getoonzet door een hartverwarmend optreden van het Filippijnse koor, dat zong over martelaarschap ten dienste van de mensen.

Volgens Toon Geertman, een broer van Willem, die samen met zijn zus Maria net terug was uit Manilla, was Willem’s laatste rustplaats onder de schaduw van een mangoboom. Hij merkte getergd op, dat om gerechtigheid voor Willem te verkrijgen, allen die zich betrokken voelen, de stilte moeten doorbreken en degenen die de roependen om recht en mensenrechten willen doen zwijgen, trotseren.

Toon vertelde over de enorm hartelijke ontvangst en liefde die zij kregen van de collega’s en mensen waarmee Willem samenwerkte in de Filippijnen. Hij zei, dat hij had gezien en gehoord hoeveel de mensen om zijn broer gaven, toen zij tijdens de dodenwake hem en zijn zuster verhalen vertelden over de manier waarop Willem met hen samenwerkte. Hij zei ook, dat hij bijzonder onder de indruk was van de steun van de mensen die langs de straten stonden, toen de begrafenisauto met Willem’s lichaam voorbijkwam op weg naar de Baler Katholieke Kerk, waar 8 priesters een mis opdroegen ter ere van Willem.

Hij herhaalde dat de familie Geertman ervan overtuigd is, dat Willem het slachtoffer was van buitengerechtelijke moord. Ook deelde hij mee, dat er tijdens de wake en begrafenis van zijn broer ongedefinieerde personen aanwezig waren die foto’s namen van de activiteiten.

Een video-presentatie, verzorgd door de collega’s van Willem, die directeur was van Alay Bayan Inc., een instelling voor steun aan boeren en nazorg bij rampen, schilderde een beeld van Geertman werkend onder de mensen aan wiens projecten hij zich wijdde.

Theo Droog, voorzitter van de Nederlands-Filippijnse Solidariteitsbeweging (NFS), roemde  Willem als een bescheiden mens, die zich inzette voor de armen en gemarginaliseerden in de Filippijnen, het land dat hij als zijn thuisland beschouwde. Droog bood een steen aan, die door een bevriende kunstenaar was beschilderd en overhandigde die aan de familie als gebaar van eer aan hem en al zijn goede daden.

Ana de Jesus had een bijdrage namens de Filippijnse organisaties in Nederland. Zij huldigde Willem’s voorbeeld van belangeloos werken om de levens van de mensen te verbeteren. Zij zei, dat de Filippijnse gemeenschap in Nederland Willem voor altijd dankbaar zal zijn vanwege zijn martelaarsdood en solidariteit met het Filippijnse volk.

Manon Kant sprak namens de Rotterdamse gemeenschap waar Willem een aantal jaren als arbeider werkte en actief werd in de arbeidersbeweging. Zij zei, dat Willem’s hart altijd uitging naar de onderdrukten en uitgebuitenen en dat zijn zoektocht naar antwoorden om die onderdrukking te stoppen, hem leidde naar de arme boeren- en inheemse gemeenschappen in de Filippijnen.

Ton Groeneweg van ‘Mensen met een Missie’ zei, dat Willem het ultieme offer had gebracht, hij had zijn leven gegeven voor zijn medemens, een visie die helemaal paste bij zijn missie.

Prof. Jose Maria Sison, voorzitter van de ‘International League of Peoples Struggle’ (ILPS), zei, dat de martelaarsdood en de nalatenschap van Willem een licht werpen op de weg naar een fundamenteel nieuwe en betere wereld met meer vrijheid, democratie, sociale rechtvaardigheid, ontwikkeling en vrede.

Nanette Hoogervorst van ‘Amnesty International’ en Angelica Gonzales van het ‘International Coordinating Committee for Human Rights in de Filippijnen’, die allebei een bijdrage leverden, riepen op tot harder werken voor gerechtigheid voor Willem en voor alle andere slachtoffers van buitengerechtelijke executies en andere schendingen van mensenrechten in de Filippijnen.

Maria, een zuster van Willem, vertelde over de verschillende projecten waaraan Willem werkte vlak voor zijn dood. Zij zei, dat de familie Geertman de verschillende projecten van Willem krachtig steunt en zich zal inzetten om dit soort projecten te blijven steunen door middel van een stichting die  voor Willem is opgericht. Zij riep de aanwezigen op om zich bij hen aan te sluiten en te helpen de projecten van Willem door te zetten door bij te dragen aan de collecte.

Leden van de Filippijnse gemeenschap lazen offertorium gebeden, die opriepen tot gerechtigheid voor Willem, het stoppen van buitengerechtelijke moorden en alle mensenrechtenschendingen en een eind te maken aan de straffeloosheid in de Filippijnen.

Alle aanwezigen namen actief deel aan het ontsteken van kaarsen en het neerleggen van bloemen voor het kerkaltaar, waarop een foto van Willem stond en grote spandoeken hingen met de tekst: “Gerechtigheid voor Willem Geertman en voor alle slachtoffers van mensenrechtenschendingen in de Filippijnen”, “Gerechtigheid voor Willem Geertman – trouw milieuactivist en verdediger van anti- corporate mijnbouw en houtkap”. Toen de namen van Willem Geertman en van andere slachtoffers van buitengerechtelijke executies werden opgezegd, antwoordde de menigte met één stem – PRESENTE! MABUHAY!

Overgenomen van persbericht NFS

Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 18 juli 2012