Bezoek aan India: de Mar Thoma kerk in theorie en praktijk

Vorig jaar werd Anne Miedema, lector en student aan het Oud-Katholiek Seminarie, gevraagd of hij en zijn vrouw een gast van de Utrecht Summer School konden huisvesten. Zij waren daartoe graag bereid en ontvingen Rev. Dr. Shiby Varghese in hun huis. Rev.Dr. Shiby Varghese is docent aan het seminarie van de Mar Thoma Church uit Kottayam, India, een kerk waarmee de Oud-Katholieke Kerk al een tijdje een formele dialoog voert. Hij voelde zich zeer thuis bij Anne Miedema en zijn vrouw, en het idee ontstond, om Anne Miedema als seminarist ook een keer uit te nodigen voor een bezoek aan de Mart Thoma Church in India. Na gesprekken met hun beider bisschoppen en het hoofd van het seminarie kon dit plan werkelijkheid worden. Anne Miedema bezocht van 12 tot en met 25 juli het seminarie aldaar. Het werd een officieel bezoek, gesponsord, vanuit een uitwisselingsprogramma, en Anne Miedema ontving de reiszegen op zondag de 10e juli. Een kort reisverslag:

Ik word hartelijk verwelkomd door Rev. Dr. Shiby Varghese die mij naar het guesthouse van het Seminarie brengt waar ik de komende tijd zal verblijven. Ik gebruik daar de maaltijden en neem deel aan de vieringen, samen met de studenten van het Seminarie.

De seminaristen zitten tijdens de viering in lotus-houding op de grond. De diverse onderdelen van de viering zijn herkenbaar, ze verschillen niet zoveel met die van onze kerk. Een elektronisch orgel begeleidt een en ander en bij de zang klapt iedereen enthousiast mee, of wordt er Indiaas getrommeld. Prachtige vieringen! Ik leer veel van hun dagelijks leven, de theorie over hun historie, liturgie, theologie en culturele en religieuze (hindu-)achtergrond. En ook word ik meegenomen naar een doop, driemaal een Eucharistie, een uitvaart en een priesterwijding, dus ik ervaar ook de praktijk: veel overeenkomsten! Er vallen mij een aantal dingen op: de seminaristen dragen allemaal een wit overhemd bij de Eucharistie, er wordt gecommuniceerd onder 2 gedaanten, de wijn / het bloed van Christus krijg je met een lepeltje ingegoten, het uitreiken ervan is daarom ook alleen voorbehouden aan een priester, de mannen en vrouwen zitten apart, de priester richt elk gebed met de gemeente (achter zijn rug) tot God, zo ook de consecratie, de vredegroet loopt van de priester via assistenten van voor naar achter door de kerk, de afkondigingen zijn op het eind bij de zending, er is een aparte rite voor het feliciteren van jarigen en jubilarissen, na de viering gaat een gordijn dicht voor het altaargedeelte. Het zijn allemaal niet-wezenlijke cultuur-gerelateerde gewoonten, met een lange geschiedenis.

Speciaal was het verzoek, of ik als Master-student (wat ik bijna was) een keer een overweging wilde houden in het seminarie. Ik kreeg veel complimenten over mijn overweging over het Toren van Babel-verhaal en de universele taal van de liefde. Ik heb heel veel mensen gesproken, nieuwe contacten gelegd en vrienden gemaakt, het waren twee bijzonder intense en inspirerende weken, ik ben zeer dankbaar en voel me gezegend.

Anne Miedema

Amersfoort, Bisschoppelijk Bureau, 5 augustus 2016